czwarta rocznica śmierci Tadeusza Różewicza
24 kwietnia 2014 roku zmarł we Wrocławiu Tadeusz Różewicz, jeden z najwybitniejszych poetów powojennej Polski, dramaturg i autor opowiadań.
Debiutował przed II wojną, pierwszy tom wierszy Niepokój ukazał się w roku 1947. Pierwszym dramatem jego autorstwa była w 1960 roku Kartoteka; w latach 70. powstały głośne Białe małżeństwo oraz Do piachu a w latach 80. Pułapka. Był także współautorem scenariuszy 9 filmów (m.in. Świadectwo urodzenia), reżyserowanych przez jego brata Stanisława.
Jest jednym z najczęściej tłumaczonych na świecie polskich twórców (dotąd na 49 języków), w Helsinkach stanął pomnik jego poezji, autorstwa Radosława Gryty (Opowiadanie o starych kobietach na 12 granitowych głazach), a na ścianę kamienicy w Lejdzie (Holandia) trafił wiersz Pisałem. Kilkukrotnie kandydat do Literackiej Nagrody Nobla, laureat m.in. Nagrody PEN Clubu, Nagrody Literackiej „Nike” i Nagrody „Kreator kultury”, doktor honoris causa kilku uniwersytetów oraz ASP we Wrocławiu, Honorowy Obywatel Wrocławia.
W 2016 roku trafiło do Ossolineum archiwum i pamiątki osobiste Tadeusza Różewicza, zakupione od rodziny Poety przez miasto Wrocław. Zbiór będzie podstawą poświęconej poecie wystawy stałej w Muzeum Pana Tadeusza, na którą trwają prace.
Fot. Janusz Stankiewicz. Praca nad cyklem cd. Nauki chodzenia, na zdjęciu Tadeusz Różewicz.
