W sto drugim odcinku literackiego podcastu „W księgarni” prezentujemy przegląd premier wydawnictwa Ossolineum z czterech serii wydawniczych – Biblioteka Narodowa, Wygłosy, Z kraju i ze świata oraz Sztuka czytania.

Pierwsza omawiana książka to „Trzydzieści sześć opowiadań” Isaaca Bashevisa Singera. Pisarz urodził się na terenie ziem Królestwa Polskiego, które znajdowały się wówczas pod zaborem rosyjskim, z rodzinnego Biłgoraja przeniósł się z rodziną do Warszawy, a później z pomocą brata do Nowego Jorku. Cały czas pisał w jidysz, opublikował osiemnaście powieści, czternaście książek dla dzieci, szereg wspomnień, esejów i artykułów. W 1978 roku otrzymał Nagrodę Nobla jako pierwszy pisarz tworzący w jidysz. „Trzydzieści sześć opowiadań” ukazuje się po raz pierwszy w tłumaczeniu z oryginału, którego autorami są Monika Adamczyk-Garbowska, Mariusz Lubyk oraz Michał Friedman. Jak czytamy na stronie wydawnictwa: „liczba tekstów wybranych przez autorów opracowania nawiązuje do żydowskiej legendy o lamedwownikach, trzydziestu sześciu sprawiedliwych w każdym pokoleniu – to ludzie skromni, pozostający w ukryciu, dzięki nim świat może istnieć”.

Nowością z serii Wygłosy jest ośmiusetstronicowa książka poetycka, której autorką jest Marit Kapla. To dzieło złożone z wypowiedzi prawie wszystkich mieszkańców niewielkiej, pustoszejącej wsi z której pochodzi autorka – czyli tytułowego Osebolu. Przetłumaczyła ją Justyna Czechowska. To debiut Kapli, w którym autorka pisze o znikającym świecie i codziennym życiu mieszkańców tytułowej wsi. Poszczególne wypowiedzi nie są od siebie wyraźnie oddzielone, na dole stron zmieniają się tylko imiona i nazwiska osób wraz z datami urodzenia, a czasem śmierci.

Trzecią omawianą nowością z serii Z kraju i ze świata jest „Wstręt Thomasa Bernharda w San Salvadorze” Horacio Castellanosa Moi, przetłumaczony przez Aleksandra Trojanowskiego. Akcja powieści dzieje się w rodzinnym Salwadorze, do którego autor wraca na pogrzeb matki. Cała treść znajduje się w jednym akapicie i jest monologiem opartym na rytmie i powtórzeniach. Z jednej strony „Wstręt” to tekst skoncentrowany na konkretnym miejscu i czasie, z drugiej ma wymiar uniwersalny.

Ostatnią powieścią i serią, o której chcemy dziś wspomnieć, będzie „Frotaż. Szkice o literaturze anglojęzycznej” Jerzego Jarniewicza (seria Sztuka Czytania). Jarniewicz to poeta, tłumacz, literaturoznawca. Opublikował siedemnaście tomów poetyckich: pierwszy, „Korytarze”, ukazał się w 1984 roku. Wyróżniony Nagrodą Literacką „Nike” za zbiór „Mondo cane” w 2021. We „Frotażu” Jarniewicz stawia tezę o „bezdomności” literatury. Pisarki i pisarze albo: fizycznie nie mieli domu, włóczyli się nieustanie po swoich miastach, podróżowali kiedy mogli lub byli w swoich domach nieszczęśliwi. W tym ciągłym ruchu dopatruje się nieustannych przemian, które sprawiają, że literatura może w ogóle istnieć.