Zapraszamy w słowno-muzyczną podróż do salonu artystycznego Marii Szymanowskiej, jednej z pierwszych polskich pianistek występujących w najznamienitszych salach koncertowych Europy, cieszącej się sympatią publiczności i krytyki muzycznej.

Przełom XVIII i XIX wieku to niezwykły czas w dziejach historii, w którym związki pomiędzy literaturą, sztuką a muzyką są niezwykle czytelne. Sztuki korespondowały ze sobą wzajemnie, wzbogacając tym samym głębie przekazu. Miejscem, w którym artyści skupieni w określonych kręgach społecznych, mogli dokonywać prezentacji swoich dzieł literackich, artystycznych, czy muzycznych były salony artystyczne.

Taki salon artystyczny w swoim petersburskim mieszkaniu prowadziła Maria Szymanowska – jednej z pierwszych znanych w literaturze polskich pianistek, występujących w najznamienitszych salach koncertowych starego kontynentu, cieszącej się sympatią europejskiej publiczności, jak i krytyki muzycznej.

„Dom jej stał zawsze otworem dla tych wszystkich Polaków, którzy wyższem wykształceniem i konduitą warci byli tego zaszczytu. Nie anonsowano ich nawet nigdy, wchodzili do jej wielkiego salonu, jak krewni, jak bracia” – wspomina Stanisław Morawski w 1849 roku.

Mickiewicz określał ją żartobliwie „Arcymuzykalną Mością”, a bardziej poetycko „królową tonów”. Kilka lat później poślubił młodszą z jej córek, Celinę.

Podczas sobotniego spotkania szeroko rozumiana twórczość salonowa będzie stanowiła punkt wyjścia do przybliżenia sylwetki zapomnianej polskiej artystki, kompozytorki, a zwłaszcza wirtuoza gry na fortepianie – Marii Szymanowskiej. Oprócz barwnej opowieści będzie można usłyszeć wykonywane na żywo pieśni, które niegdyś rozbrzmiewały podczas salowych spotkań.