Warsztaty fotograficzne

„To moje miejsce” – warsztaty fotograficzne dla uczniów Młodzieżowego Ośrodka Socjoterapii nr 2 we Wrocławiu

„To moje miejsce” to warsztaty fotograficzne, podczas których uczniowie Ośrodka Socjoterapii nr 2 we Wrocławiu mieli okazję zrobić zdjęcia wybranych pejzaży w technikach analogowych, a potem przekształcić je wizualnie i symbolicznie we własną przestrzeń. Do zmiany zastanej rzeczywistości wydrukowanej na dużych formatach posłużyły im kalki, nici czy markery. Tak stworzone obrazy stały się indywidualną opowieścią o tym, jakiego miejsca potrzebujemy i jaki możemy mieć wpływ na to, co nas otacza. Inspirację do warsztatów stanowiła poezja Cypriana Kamila Norwida i Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, w której rzeczywistość zostaje przekształcona i zinterpretowana.

Warsztaty fotograficznie podzielono na trzy etapy.

Na początku dystans między prowadzącymi a uczestnikami zmniejszał się dzięki rozmowom. Podczas tej części młodzież opowiadała o sobie nawzajem, uwzględniając przede wszystkim pozytywne cechy i mocne strony, miała także okazję zadać pytania prowadzącym. Pozwoliło to na wprowadzenie atmosfery otwartości i większej swobody. Następnie rozmowa dotyczyła miejsc, w których najczęściej przebywamy, tego, jak oswajamy te miejsca i co w nich doceniamy. Czy z czasem stają się dla nas miejscami bliskimi i ważnymi?

Drugim etapem było wyjście w teren i fotografowanie tych właśnie miejsc z pobliża, czyli okolic Ośrodka i otaczającego go parku. Zadanie wymagało uważności i koncentracji, ponieważ zdjęcia wykonywano aparatem analogowym, umieszczonym na statywie w trudnych warunkach oświetleniowych. Grupa musiała współpracować i doświetlać latarkami  fotografowane miejsca (było to swego rodzaju domalowywanie światłem mało widocznych miejsc).

Trzecim etapem była praca na gotowych powiększeniach. Najpierw uczestnicy rozmawiali o tym, jak bardzo różni się rzeczywistość od tego, jak ją postrzegamy i jak możemy ją rejestrować za pomocą aparatu. Kolejny podjęty temat to poetyka obrazu oraz dalsza możliwość kreowania go i interpretowania przez pryzmat własnych doświadczeń. Uczniowie dostali do wyboru materiały plastyczne: cienkopisy, markery, tusze i pióra, kalki techniczne oraz nici w różnych kolorach. Prace przechodziły różne etapy, aż do osiągnięcia oczekiwanego efektu. Środki wyrazu, jakimi dysponuje fotografia, wzbogacone o malarskie i rysunkowe jakości plastyczne, spowodowały, że realizacje zyskały indywidualny, często niesamowity lub nostalgiczny charakter, odpowiadający poezji Norwida i Baczyńskiego.

Tym, co wydaje się najważniejsze, jest otwartość młodych ludzi oraz swoboda twórcza, jaką się wykazali.