TEATRALNA INSTALACJA DLA GŁUCHYCH I SŁYSZĄCYCH
I Wrocławska Noc Dziadów
- premierowe pokazy z Muzeum Pana Tadeusza: 2 listopada 2022 (środa), godz. 19.00 i 21.00
- premiera online: 14 grudnia 2022 (środa), godzina 17.00
Z okazji dwusetnej rocznicy romantyzmu zapraszamy na obchody „I Wrocławskiej Nocy Dziadów” w Muzeum Pana Tadeusza. Głównym wydarzeniem projektu będzie instalacja teatralna „Serce ustało” w reżyserii Marzeny Sadochy na podstawie fragmentów „Dziadów” Adama Mickiewicza. W niezwykły w polskiej tradycji wieczór 2 listopada 2022 ożywimy jeden z najważniejszych tekstów naszej literatury narodowej.
-
premiera online: 14 grudnia 2022, godzina 17.00
Instalacja w przestrzeniach Muzeum to kolejna inicjatywa rozszerzająca działalność programową o wydarzenia skierowane do grup odbiorców ze szczególnymi potrzebami. Do artystycznego udziału w projekcie zaprosiliśmy aktorów słyszących i Głuchych.
Oprócz premierowego przedstawienia, które będzie można obejrzeć na żywo w przestrzeni Muzeum Pana Tadeusza, zaplanowaliśmy również przygotowanie internetowej wersji wideo instalacji, której premiera odbędzie się w grudniu 2022 tak, aby efekt prac twórców był powszechnie dostępny dla widzów w całej Polsce.
Nieoczywista struktura „Dziadów” sprawia, że język Mickiewicza jest do dziś niesłychanie „śpiewny” przeniesienie go na Polski Język Migowy realizuje niełatwą, ale niezwykle istotną potrzebę edukacyjną.
Bohaterowie Mickiewicza reprezentujący różne wymiary opowiadają świat jako strukturę dynamiczną, a sztukę i przyrodę odbierają w kategoriach szyfru, który trzeba odkodować. Podobnie należy odkodować język literacki na język migowy, język poezji na gesty. Czy można tekst sprzed dwustu lat przeczytać dzisiaj jako niezwykle aktualny? Postaci z „Dziadów” funkcjonują ponad tym, co ziemskie i skończone.
Premiera online: 14 grudnia 2022, godzina 17.00
Zdjęcia Natalii Kabanow
Obsada i realizatorzy
Realizatorzy:
- opracowanie tekstu, scenografia, kostiumy i reżyseria: Marzena Sadocha
- wizualizacje i realizacja wideo: Piotr Bartos
- charakteryzacja: Małgorzata Nacewicz
- identyfikacja wizualna i sesja fotograficzna: Natalia Kabanow
- koordynator projektu i produkcja: Paweł Zaręba
- realizacja dźwięku i świateł: Jarosław Mizera, Michał Pawlik
- ambienty: Tomasz Zatorski
- pomoc techniczna: Marta Krakowiak, Joanna Poślednia
- promocja: Marcin Kafel, Natalia Mindowicz, Agnieszka Śrutwa
- tłumaczenie PJM: Anna Morawska, Elżbieta Resler
Obsada:
- Bożena Baranowska
- Arkadiusz Bazak
- Wiktoria Czubaszek
- Dominika Kozłowska
- Monika Kruk
oraz dzieci:
- Julia Kruk
- Kacper Kruk
z udziałem Jerzego Górskiego oraz studentów Akademii Sztuk Teatralnych im. S. Wyspiańskiego w Krakowie, filia we Wrocławiu: Szymona Bandyka, Martyny Fudali, Marii Głubisz, Jakuba Oderskiego, Kamili Romaniuk i Tomasza Żurka
Od reżyserki
„Czy będziesz wiedział, co przeżyłeś? Projekt zaczęłam od tego pytania, które powtarzam za Marią Janion. Jest dzisiaj brutalnie odnawialne.
Myślę o tych fragmentach Dziadów blisko, jak najbliżej ludzi. Co jest dzisiaj najbliżej nas? To co zawsze, trochę bezradności i siły, na które nie mamy wpływu. Lubię ten mechanizm w człowieku, który uparcie marzy, nawet jeśli to miałoby być schronienie. Mamy gdzie się schować.
Myślę o barierach, które oddzielają nas tak, że nawet patrząc sobie w oczy zostaniemy daleko.
O buncie, który z reguły oparty na impulsach oporu i niewygody prowadzi tylko do wyczerpania. Człowiek wyczerpany jest samotny. Wszyscy jesteśmy wyczerpani i samotni.
Myślę o człowieku, który umieszczony w historii zawsze skazany jest na bunt i zawsze na przegraną.
O tym, że aktor, literatura, teatr, trup są zawsze we współczesności. Nie mają innego czasu niż dzisiaj.
O tym, że każde nieżywe ciało, które widzisz jest trochę twoje.
Do Europy, ale z cudzymi trupami?”
Marzena Sadocha
O twórcach
Reżyseria
Marzena Sadocha
Dramatopisarka, reżyserka, była dramaturżka Teatru Polskiego we Wrocławiu, wykładowczyni i doktorantka DSW we Wrocławiu. Dramaturżka przedstawień „LINCZ: Pani Aoi. Wachlarz. Szafa” (reż. A. Olsten, 2007), „Hamlet” (reż. M. Pęcikiewicz, 2008), „Come true” (reż. M. Stankiewicz, 2017). Autorka dramatów „Małe dziecko” (finał Konkursu Metafory Rzeczywistości, 2011), „Za chwilę spadnie bomba” (półfinał IV edycji Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej 2011, wyróżnienie w Konkursie Metafory Rzeczywistości 2012), współautorka „Czy Pan to będzie czytała na stałe? (reż. M. Kmiecik, 2012). Autorka „Media Medea” (premiera, reż. M. Liber, 2015), „SZUKAM NA TWOIM CIELE. Snapchat” (czytanie: reż. E. Marciniak, 2014), „PTAKI KTÓRE JEM” (czytanie: reż. M. Liber, 2014), „Dopóki mam język. 16 minut” (czytanie: reż. M. Liber, 2016), „Brudny śnieg” (2016), „Słowa mają czołgi” (2017), „Lodowce właśnie się topią” (2020), „Język, którego nie ma” (2020). Reżyserka i autorka tekstów „Tu mówi Elektra” (Teatr Muzyczny Capitol, 2017). Przygotowała performanse „My, karły” (Instytut Teatralny, 2011), „Roma movie” (Teatr Polski we Wrocławiu, 2012), „Mów do mnie głębiej” (BWA Studio, 2017), „Nieuniknione” (BWA Studio, 2018), „Noc przed oczy nagle upadła” (Instytut im. Z. Raszewskiego w Warszawie, 2019), „Dosłownie fizyczny skurcz serca” (Wrocławski Teatr Współczesny, 2019). Przygotowała czytania: „HamletMaszyna” (2008), „Za chwilę spadnie bomba” (2013), „Mały książę” (2013, 2014), „Łaknąć” S. Kane (PC Drama Gdańsk, 2019). Tekst „Monolog o rzeczach najważniejszych” wystawiony był w Teatrze Arabesky w Charkowie (reż. S. Oleshko, 2018).
Jej prace były częścią wystawy „Polska gościnność” we Wrocławskim Muzeum Współczesnym (2019). Stypendystka MKiDN, ZAiKS i Wrocławskiego Domu Literatury. Jej dramaty drukowały „Dialog”, „Notatnik Teatralny” i „Opcje”. W Muzeum Pana Tadeusza wyreżyserowała w grudniu 2020 roku słuchowisko „Ptaki nocne” według własnego dramatu, które otrzymało główną nagrodę w pierwszej edycji ogólnopolskiego konkursu „DIG IT” organizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.
Realizacja wideo i wizualizacje
Piotr Bartos
Wrocławski reżyser, operator, grafik i artysta eksperymentujący z ruchomym obrazem. Laureat nagrody filmowej na Festiwalu Nowe Horyzonty za film dokumentalny „Chłopiec z Żabą”. Wraz z Tomkiem Tryzną współtworzył foto prozę „Taniec w Skorupkach”. Autor wielu filmów video-artowych i krótkometrażowych między innymi „Egzul” z nagrodą główną na festiwalu Shortcutz Amsterdam. Współtwórca i dyrektor artystyczny wrocławskiego festiwalu Kinomural. Aktualnie pochłonięty Czerwoną Księgą Carla Gustava Junga.
Występują
Bożena Baranowska
Aktorka teatralna filmowa, pedagożka i wykładowczyni szkół artystycznych, zawodowo związana z Wrocławiem i Berlinem. W zespole Teatru Polskiego we Wrocławiu od 1977 roku. Była wykładowczyni PWST we Wrocławiu oraz pedagożka i była dziekan Wydziału Aktorskiego ETI w Berlinie. Współpracowała także z Teatrem Kreatur w Berlinie, Nowym Teatrem w Warszawie, Staatsschauspiel w Dreźnie. Grała w spektaklach, m. in.: Krystiana Lupy, Pawła Miśkiewicza, Moniki Pęcikiewicz, czy Agnieszki Olsten. Laureatka wielu nagród teatralnych i kulturalnych.
Wiktoria Czubaszek
Aktorka, absolwentka Wydziału Lalkarskiego w Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie, filia we Wrocławiu. Na stałe związana z wrocławskim Teatrem Układ Formalny. Gościnnie występowała na deskach m. in. Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu, Teatru Miejskiego w Gliwicach, Teatru im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie, Teatru Żydowskego w Warszawie. Spektakl „Cesky diplom”, w którym zagrała jedną z głównych ról gościł na wielu znaczących festiwalach teatralnych w Polsce, zdobywając nagrody i wyróżnienia (m.in. nagroda Publiczności na festiwalu R@port w Gdyni, III nagroda aktorska oraz nagroda publiczności na XVII Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona w Zabrzu).
Pracuje również jako animator i edukator teatralny. Pasjonatka Polskiego Języka Migowego i kultury Głuchych.
Dominika Kozłowska
Aktorka, osoba niesłyszącą, absolwentka ROE – Studium Aktorstwa we Wrocławiu na kierunku aktorstwo z wynikiem celującym (2020), członkini Fundacji Migawka w Krakowie.
W roku 2015 wraz z Zespołem „Odlot 13” brała udział w Ogólnopolskim Przeglądzie Teatrów Dzieci i Młodzieży z wadą słuchu w Teatrze Lalek „Pleciuga” w Szczecinie, który zajął I miejsce za przedstawienie „Zakręceni w baśni – miłość nie wybiera”. W 2016 roku na tym samym Przeglądzie zajął II miejsce za przedstawienie „Smok też człowiek”. Występowała w spektaklu „Wojna w niebie” w reżyserii Dominiki Feiglewicz, którego premiera odbyła się 30 czerwca 2018 w Cricotece w Krakowie. Spektakl otrzymał nagrodę podczas II edycji konkursu „The Best Off” za najlepszy spektakl teatru niezależnego. Brała udział w spektaklu online „Zosia” w reżyserii Marty Streker w Muzeum Pana Tadeusza we Wrocławiu (2020), w spektaklu „Kopakonan – opowieści o kobiecie foce” w reżyserii Grzegorza Grecasa (2021), „Back to Beckett” w reżyserii Jarosława Freta w Teatrze ZAR we Wrocławiu (2022). Aktualnie gra główną rolę w spektaklu „Opowieści z wielkich bloków” w reżyserii Marty Streker we Wrocławskim Teatrze Lalek (premiera 5 marca 2022 roku). Występowała w filmie „Samotność”, w video-art „Oj, chmielu” oraz „A to w Polska właśnie” realizowanego przez Fundację Migawka. Była ambasadorką kampanii „Nie wierzysz? Nie musisz! Wystarczy, że wiesz!”. Brała udział w projekcie „Migawki” we Wrocławiu. Aktualnie ambasadorka kampanii „Jestem artystą”, której bohaterami są artyści i artystki z niepełnosprawnością. Nigdy się nie poddaje.
Monika Kruk
Ukończyła studia pianistyczne poszerzone o profil coachingu wokalnego na Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. W 2012 roku uzyskała dyplom w zakresie gry na fortepianie w klasie dra hab. Michała Szczepańskiego i w klasie kameralistyki prof. dr hab. Magdaleny Blum. Jest także absolwentką Międzywydziałowego Podyplomowego Studium Pieśni w Warszawie. W 2019 obroniła pracę doktorską w macierzystej uczelni.
Jest laureatką wielu nagród zarówno w kameralnych konkursach ogólnopolskich jak i międzynarodowych. Otrzymała dyplomy za wyróżniający się akompaniament podczas wielu konkursów wokalnych i fletowych oraz podczas przesłuchań regionalnych i makroregionalnych Szkół Muzycznych II stopnia. Jest także laureatką wielu solowych konkursów pianistycznych. Swoje umiejętności doskonaliła uczestnicząc w kursach interpretacji muzyki instrumentalnej, wokalnej oraz kameralnej w kraju i za granicą pod kierunkiem wybitnych profesorów m.in. Jerzego Marchwińskiego, Tomasza Herbuta, Macieja Pikulskiego, Olgi Pasiecznik, Jadwigi Rappe, Stephena Drury'ego, Esther de Bros czy Ronana O’Hory.
Obecnie Monika Kruk pracuje jako pianista – korepetytor na Wydziale Wokalnym w Państwowej Szkole Muzycznej im. Ryszarda Bukowskiego we Wrocławiu oraz w macierzystej uczelni w klasie fletu oraz w klasach śpiewu. Pianistka zapraszana jest w charakterze korepetytora oraz kameralisty na Zimowe Kursy Wokalne w Dusznikach-Zdroju, Zimowe Warsztaty Fletowe w Szczawnie Zdroju czy Letnie Warsztaty „Zagraj z mistrzem” w Gnieźnie. Od kilku lat współpracuje z Narodowym Forum Muzyki w ramach projektu Polski Narodowy Chór Młodzieżowy. Występowała w najważniejszych salach koncertowych Polski: Filharmonii Narodowej, Narodowego Forum Muzyki, Filharmonii Łódzkiej, Częstochowskiej, Dolnośląskiej, Filharmonii Kameralnej w Łomży oraz innych ważnych instytucjach kulturalnych. W 2021 roku przy współudziale Aleksandry Kubas-Kruk (sopran) oraz Anny Bernackiej (mezzosopran) dokonała światowej premiery pieśni Mieczysława Wajnberga do wierszy Juliana Tuwima oraz Adama Mickiewicza. Współpracowała z czołowymi europejskimi flecistami m.in. Aldo Baertenem (Belgia), Mario Carollim (Freiburg), Paolo Taballione (Salzburg) czy Carlo Jansem (Luxemburg). Sprawuje opiekę artystyczną i organizacyjną nad Letnim Festiwalem Kameralnym „Muzyka w dawnym Wrocławiu” oraz Trzebnickimi Spotkaniami Muzycznymi. Uczestniczka programu „Scena muzyki polskiej” organizowanego przez NIMiT. Otrzymała Stypendium Artystyczne Prezydenta Wrocławia w 2021 roku oraz Stypendium Zarządu Województwa Dolnośląskiego w zakresie twórczości artystycznej oraz upowszechniania kultury w 2022 roku. Pianistka jest członkiem Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kameralistów oraz wiceprezesem Stowarzyszenia Inicjatyw Artystycznych „Mosty Kultury”.
Koordynacja projektu i produkcja
Paweł Zaręba
Organizator i producent projektów artystycznych, debat kulturalnych, słuchowisk („Ptaki nocne”, 2020) i spektakli („Dziady części III Ustęp”, Fundacja The Right to Art – Dialog ze Sztuką w koprodukcji z Instytutem im. J. Grotowskiego, 2020). Obecnie pracuje w Dziale Organizacji Wydarzeń Muzeum Pana Tadeusza. Współtwórca ruchu Publiczność Teatru Polskiego we Wrocławiu. Współzałożyciel i prezes Fundacji The Right to Art – Dialog ze Sztuką.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
Patroni medialni
- e-teatr.pl
- Notatnik Teatralny
- TVP Kultura
- Radio Wrocław
- Radio Ram
- Radio Wrocław Kultura
- Fundacja FONIS
