Ptaki nocne
- premiera online:
12 grudnia 2020, godz. 12.00
- tekst i reżyseria: Marzena Sadocha
- występują: Marta Parzychowska i Piotr Nerlewski
- wykonanie i kompozycja piosenek: Patrycja Hefczyńska/Broad Peak z udziałem Wandy Jabłońskiej
- realizacja dźwięku: Julia Nowaczyńska
W ramach projektu „Mickiewicz. Transmisja” 12 grudnia 2020 odbyła się premiera słuchowiska dla młodzieży „Ptaki nocne” w reżyserii Marzeny Sadochy oraz spektaklu online „Zosia” w reżyserii Marty Streker.
Posłuchaj
Od reżyserki
Czym naprawdę jest miłość romantyczna? Czy rozumiemy skazanie singielki na wieloletnie tortury? Jak ciężkim grzechem jest samotność? Jedna, pojawiająca się na chwilę, postać z „Dziadów” jest dzisiaj bardziej zagadkowa niż kiedykolwiek. Celebrytka mickiewiczowskich postaci zrobiła nieoczekiwaną karierę:
„Zaskakująco trwale w potocznej wyobraźni osadziła się również pasterka Zosia, czyli zjawa Dziewczyny z Dziadów obrzędowych. Niewątpliwie Zosia, co nie chciała zamęścia, »dziewiętnastą przeigrawszy wiosnę«, Zosia z rózeczką, motylkiem i barankiem, tak jak ją przedstawił Elwiro Michał Andriolli na popularnej ilustracji, to jedna z najbardziej znanych postaci Mickiewiczowskich, a dla Dziadów wręcz »ikoniczna«” – pisze Zbigniew Majchrowski.
Od dawna teatralne Zosie nie są niewinnymi pasterkami z „motylkiem i barankiem”. Bywają publiczne jak u Jerzego Grotowskiego z 1961 i wyzwolone jak w inscenizacji Konrada Swinarskiego z 1973 roku. W męskiej szatni przebierają się w kostiumy cheelreaderek, jak u Radosława Rychcika w 2014 czy wściekłe rzucają się na linie w glanach i z papierosem, jak u Michała Zadary w 2014 roku. Nieokreślone, ciągle między kobietą – ciałem a kobietą – boginią, mogą być najbardziej archaicznym i najbardziej współczesnym pragnieniem.
„Z IV części »Dziadków«, najwspanialszego polskiego poematu miłosnego, Mickiewicz – pod naciskiem cenzury – usunął tak zwaną strofę pocałunkową, porównanie pocałunków kochanków do komunii świętej” – pisała Maria Janion
Współczesne Zosie, zawsze smutne, czasami odważne, można spotkać nocą w dużym mieście. Piszą o sobie: „Zośka19, 1 km stąd, lubię zwierzęta i florystykę, szukam kogoś kto mocno chwyci mnie za rękę”.
Marzena Sadocha
Zaproszenie
O twórcach
Marzena Sadocha
Dramatopisarka, reżyserka, była dramaturżka Teatru Polskiego we Wrocławiu, wykładowczyni i doktorantka DSW we Wrocławiu. Dramaturżka przedstawień „LINCZ: Pani Aoi. Wachlarz. Szafa”, reż. A. Olsten 2007 i „Hamlet” reż. M. Pęcikiewicz, 2008, „Come true” reż. M. Stankiewicz, 2017. Autorka dramatów „Małe dziecko” (finał Konkursu Metafory Rzeczywistości 2011), „Za chwilę spadnie bomba” (półfinał IV edycji Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej, 2011; wyróżnienie w Konkursie Metafory Rzeczywistości 2012), współautorka „Czy Pan to będzie czytała na stałe? (reż. M. Kmiecik 2012). Autorka „Media Medea” (premiera, reż. M. Liber, 2015) i „SZUKAM NA TWOIM CIELE. Snapchat” (czytanie: reż. E. Marciniak, 2014), „PTAKI KTÓRE JEM” (czytanie: reż. M. Liber, 2014), „Dopóki mam język. 16 minut” (czytanie: reż. M. Liber, 2016), „Brudny śnieg” (2016), „Słowa mają czołgi” (2017), „Lodowce właśnie się topią” (2020), „Język, którego nie ma” (2020). Reżyserka i autorka tekstów „Tu mówi Elektra” (Teatr Muzyczny Capitol, 2017). Przygotowała performanse „My, karły” (Instytut Teatralny, 2011), „Roma movie” (Teatr Polski we Wrocławiu, 2012), „Mów do mnie głębiej” (BWA Studio, 2017), „Nieuniknione” (BWA Studio, 2018), „Noc przed oczy nagle upadła” (Instytut im. Z. Raszewskiego w Warszawie, 2019), „Dosłownie fizyczny skurcz serca” (Wrocławski Teatr Współczesny, 2019). Przygotowała czytania: „HamletMaszyna” (2008), „Za chwilę spadnie bomba” (2013), „Mały książę” (2013, 2014), „Łaknąć” S. Kane (PC Drama Gdańsk 2019). Tekst „Monolog o rzeczach najważniejszych” wystawiony był w Teatrze Arabesky w Charkowie ( reż. S. Oleshko, 2018).
Jej prace były częścią wystawy „Polska gościnność” we Wrocławskim Muzeum Współczesnym (2019). Przygotowała słuchowisko „Ptaki nocne” (Muzeum Pana Tadeusza we Wrocławiu, 2020). Stypendystka MKiDN, ZAiKS i Wrocławskiego Domu Literatury. Jej dramaty drukowały „Dialog”, „Notatnik Teatralny” i „Opcje”.
Marta Parzychowska
Absolwentka Akademii Sztuk Teatralnych we Wrocławiu na wydziale aktorskim i była studentka Uniwersytetu Warszawskiego na wydziale filozofii. Stale współpracuje jako asystentka Wojciecha Kościelniaka, zrealizowała z nim „Blaszany bębenek” w Teatrze Muzycznym Capitol we Wrocławiu, „Koniec” koncert Galowy 40. Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, „Operę za trzy grosze” w Teatrze im. S. Jaracza w Łodzi, „Kapitan Żbik i żółty saturator” w Teatrze Syrena w Warszawie (obsada aktorska, asystentka reżysera), „Śpiewak Jazzbandu” w Teatrze Żydowskim w Warszawie. Zagrała w „Nocnym metrze” w reżyserii Michała Walczaka w Teatrze WARSawy (obsada aktorska, asystentka reżysera). W 2018 roku zagrała w spektaklu „Wkurwione kobiety w leju po Polsce”, który został wyróżniony w nurcie Off PPA. W Teatrze Miejskim w Lesznie uczestniczyła w Warsztatach Mistrzowskich prowadzonych przez Stanisławę Celińską oraz Jerzego Satanowskiego. Brała udział w warsztatach prowadzonych przez Pawła Miśkiewicza (AST), Annę Zubrzycki (Teatr Pieśni Kozła) i Jane Radvik (Instytut Grotowskiego). Jest laureatką Stypendium Artystycznego Prezydenta Wrocławia 2018/2019. Jest autorką scenografii, kostiumów i projekcji w spektaklu dyplomowym ,,Wesele” AST Wrocław w reżyserii W. Kościelniaka.
Piotr Nerlewski
Absolwent krakowskiej AST. Debiutował w 2015 roku w Teatrze Polskim we Wrocławiu gdzie zagrał w „Media Medei” (reż. Marcin Liber). Kolejne role: „Śmierć i dziewczyna” (reż. Ewelina Marciniak, 2015, Teatr Polski we Wrocławiu), „Portret trumienny” (reż. M. Kmiecik, 2017 w Teatrze Polskim w Poznaniu), „Odys” (reż. E. Marciniak, 2018 w Teatrze Polskim w Poznaniu), „Nogi Syreny” (reż. J. Drozda, 2018 w Teatrze Syrena), „Michaś” (reż. M. Urbaniak, 2019, na Scenie Roboczej w Poznaniu), „Extravaganza o homofilii” (reż. J. Drozda, 2019, Teatr Polski w Poznaniu), „Historia przemocy” (reż. E. Marciniak, 2019, Teatr im. A. Fredry w Gnieźnie) W 2015 roku zdobył nagrodę specjalną „Dla aktorów, których chcielibyśmy oglądać na ekranie telewizyjnym i filmowym” za rolę Killera w spektaklu dyplomowym „Amok. Pani Koma zbliża się!” w reż. Marcina Libera na XXXIII Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi.
Patrycja „DjPatrisia” Hefczyńska
Djka, autorka tekstów i muzyki. Znana z zespołów Husky, Oszibarack czy Girl&NervousGuy. W 2002 roku reprezentowała Polskę na RedBullMusicAcademy w Nowym Jorku/Londynie. Zagrała w wielu miejscach w Europie i na świecie, m.in. w Czechach, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Rosji, Finlandii i Japonii. Wystąpiła jako support przed koncertem Bjork, pierwszym w Polsce. Ważniejsze wydarzenia: Festiwal Nowe Horyzonty, Heineken Opener Festiwal, Off Festiwal, Europavox, Euroculture Street Festival, Wrocław Podwodny, Malta Poznań, Camerimage. Współpracowała z teatrami w Polsce, m.in. Teatrem Współczesnym, Teatrem Lalek we Wrocławiu czy Teatrem Śląskim w Katowicach. Najnowszy projekt nosi nazwę Broad Peak. Jesienią 2018 roku premierę miał najbardziej osobisty i akustyczny album „Zimowe morze”.
Julia Nowaczyńska
Miała zostać tancerką, ale zakochała się w radiu; realizatorka dźwięku, absolwentka Politechniki Wrocławskiej na Wydziale Elektroniki. Zaczynała w Akademickim Radiu LUZ, gdzie była szefową działu techniki, obecnie zasiada za konsoletą w Radiu Wrocław. Poza codzienną realizacją audycji na żywo zajmuje się postprodukcją reportaży radiowych, materiałów promocyjnych oraz nagraniami spikerskimi; kolekcjonerka płyt z muzyką, zagorzała fanka australijskiego zespołu Hiatus Kaiyote.
O projekcie
O spektaklu
Konkurs DIG IT organizowany przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego
Muzeum Pana Tadeusza laureatem nagrody głównej w konkursie DIG IT organizowanym przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Uznanie jury zdobyło słuchowisko „Ptaki nocne” w reżyserii Marzeny Sadochy.
Współpraca
Patroni medialni:
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowegopochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych.
