Recital kameralny w Salonie romantycznym
- 1 grudnia 2023 (piątek), godz. 18.00
- wstęp bezpłatny, liczba miejsc ograniczona
- wejściówki do odbioru w kasach Muzeum Pana Tadeusza
W ramach współpracy ze Stowarzyszeniem Inicjatyw Artystycznych „Mosty Kultury” zapraszamy recital kameralny, który odbędzie w Salonie romantycznym Muzeum Pana Tadeusza.
Koncert skupia się na twórczości i osobie Szymona Laksa – kompozytora, którego wspaniale zapowiadającą się karierę przerwało uwięzienie w Auschwitz. Przeżył prowadząc kapelę obozową, a swoje doświadczenia opisał w książce „Gry oświęcimskie”. W programie dwa cykle kompozytora, wykonywane przed wojną przez najwybitniejszych wirtuozów. Utwory Laksa zestawione zostaną z utworem Karola Rathausa i monumentalną II sonatą na wiolonczelę i fortepian Mieczysława Weinberga. Trzech kompozytorów, trzy style, trzy historie emigracyjne, które powracają wraz z ich muzyką.
Program
Szymon Laks – Sonata na wiolonczelę i fortepian
I. Allegro moderato ma deciso
II. Andante un poco grave
III. Presto (Scherzo)
Szymon Laks – Trzy utwory koncertowe na wiolonczelę i fortepian
I. Prélude Varié
II. Romance
III. Mouvement Perpétuel
Karol Rathaus – Rapsodia Notturna op. 66
Mieczysław Weinberg – II Sonata na wiolonczelę i fortepian op. 63
I. Moderato
II. Andante
III. Allegro
Monika Kruk – ukończyła studia pianistyczne poszerzone o profil coachingu wokalnego na Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. W 2012 roku uzyskała dyplom w zakresie gry na fortepianie w klasie dra hab. Michała Szczepańskiego i w klasie kameralistyki prof. dr hab. Magdaleny Blum. Jest także absolwentką Międzywydziałowego Podyplomowego Studium Pieśni w Warszawie. W 2019 obroniła pracę doktorską w macierzystej uczelni.
Jest laureatką wielu nagród zarówno w kameralnych konkursach ogólnopolskich jak i międzynarodowych. Otrzymała dyplomy za wyróżniający się akompaniament podczas wielu konkursów wokalnych i fletowych oraz podczas przesłuchań regionalnych i makroregionalnych Szkół Muzycznych II stopnia. Jest także laureatką wielu solowych konkursów pianistycznych. Swoje umiejętności doskonaliła uczestnicząc w kursach interpretacji muzyki instrumentalnej, wokalnej oraz kameralnej w kraju i za granicą pod kierunkiem wybitnych profesorów m.in. Jerzego Marchwińskiego, Tomasza Herbuta, Macieja Pikulskiego, Olgi Pasiecznik, Jadwigi Rappe, Stephena Drury'ego, Esther de Bros czy Ronana O’Hory.
Obecnie Monika Kruk pracuje jako pianista – korepetytor na Wydziale Wokalnym w Państwowej Szkole Muzycznej im. Ryszarda Bukowskiego we Wrocławiu oraz w macierzystej uczelni w klasie fletu oraz w klasach śpiewu. Pianistka zapraszana jest w charakterze korepetytora oraz kameralisty na Zimowe Kursy Wokalne w Dusznikach-Zdroju, Zimowe Warsztaty Fletowe w Szczawnie Zdroju czy Letnie Warsztaty „Zagraj z mistrzem” w Gnieźnie. Od kilku lat współpracuje z Narodowym Forum Muzyki w ramach projektu Polski Narodowy Chór Młodzieżowy. Występowała w najważniejszych salach koncertowych Polski: Filharmonii Narodowej, Narodowego Forum Muzyki, Filharmonii Łódzkiej, Częstochowskiej, Dolnośląskiej, Filharmonii Kameralnej w Łomży oraz innych ważnych instytucjach kulturalnych. W 2021 roku przy współudziale Aleksandry Kubas-Kruk (sopran) oraz Anny Bernackiej (mezzosopran) dokonała światowej premiery pieśni Mieczysława Wajnberga do wierszy Juliana Tuwima oraz Adama Mickiewicza. Współpracowała z czołowymi europejskimi flecistami m.in. Aldo Baertenem (Belgia), Mario Carollim (Freiburg), Paolo Taballione (Salzburg) czy Carlo Jansem (Luxemburg). Sprawuje opiekę artystyczną i organizacyjną nad Letnim Festiwalem Kameralnym „Muzyka w dawnym Wrocławiu” oraz Trzebnickimi Spotkaniami Muzycznymi. Uczestniczka programu „Scena muzyki polskiej” organizowanego przez NIMiT. Otrzymała Stypendium Artystyczne Prezydenta Wrocławia w 2021 roku oraz Stypendium Zarządu Województwa Dolnośląskiego w zakresie twórczości artystycznej oraz upowszechniania kultury w 2022 roku. Pianistka jest członkiem Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kameralistów oraz wiceprezesem Stowarzyszenia Inicjatyw Artystycznych „Mosty Kultury”.
Wykonawcy
Bartosz Koziak – określany jako „wizjoner” i „poeta” wiolonczeli zdobył sobie uznanie melomanów oraz krytyków nietuzinkowymi interpretacjami dzieł zarówno klasyków, jak i kompozytorów współczesnych oraz przemyślanymi i często śmiałymi wyborami programowymi. Jako uznany wykonawca dzieł najnowszych, Bartosz Koziak był przez wiele lat regularnie zapraszany do udziału w projektach koncertowych Krzysztofa Pendereckiego. Brał udział w pierwszym nagraniu płytowym „Concerto grosso” pod dyrekcją Kompozytora i wykonywał większość jego dzieł wiolonczelowych. Bartosz Koziak ma również w swoim dorobku prawykonania m.in. „DoubleCello Concerto” Hanny Kulenty, Koncertu wiolonczelowego Anny Zawadzkiej-Gołosz , „Szóstego przykazania” Elżbiety Sikory (to ostanie w połączeniu z „Quando stanno morendo. Diario polacco no.2” Luigiego Nono, w ramach projektu Sikora/Nono realizowanego z zespołem Les Métaboles oraz SWR Experimentalstudio) oraz szeregu utworów pisanych na rozmaite zespoły kameralne.
Ponadto, w dyskografii Bartosza Koziaka znajdują się nagrania II Koncertu wiolonczelowego Grażyny Bacewicz, Koncertu wiolonczelowego „Canti Amadei” Krzysztofa Meyera, II Koncertu wiolonczelowego Bohuslava Martinů oraz premierowe nagranie Koncertu wiolonczelowego Feliksa Nowowiejskiego (DUX), jak również dwie płyty nagrane z Justyną Danczowską z utworami na wiolonczelę i fortepian Schuberta, Schumanna, Francka oraz Szostakowicza, oraz album z utworami Martinů, Kodály Ravela, nagrana z Anną Marią Staśkiewicz (Sarton). Występował m.in. w Konzerthaus w Berlinie, Rudolfinum w Pradze, Cité de la Musique w Paryżu, Teatro Politeama w Palermo, Sali Koncertowej im. Chaczaturiana w Erewaniu czy Filharmonii Narodowej w Warszawie. Jako solista współpracował z takimi orkiestrami jak: Filharmonia Narodowa, NOSPR, Sinfonia Varsovia, Orchestre Philharmonique de Monte Carlo, Concerto Budapest, Armenian State Orchestra, Praska Filharmonia, Orkiestrami Radiowymi w Warszawie i Budapeszcie, Narodową Orkiestrą Ukrainy, pod dyrekcją Krzysztofa Pendereckiego, Jana Krenza, Antoniego Wita, Gabriela Chmury, Jacka Kaspszyka, Andrása Kellera, Volodymira Syrenki i Sergeya Smbatayana. Jest zapraszany na znane festiwale m.in. Warszawską Jesień, Festspiele Mecklenburg- Vorpommern, Wielkanocny Festiwal im. L. van Beethovena, Yerevan Music Perspecitves, Young Euro Classic w Berlinie, Musica Polonica Nova, Chopin i jego Europa w Warszawie czy East meets West w Korei. Bartosz Koziak jest zwycięzcą III Międzynarodowego Konkursu Wiolonczelowego im. Witolda Lutosławskiego w 2001 r. w Warszawie, zdobywcą II nagrody na Konkursie Isang Yun’a w Tongyeong (Korea) oraz na Konkursie im. Mikola Lysenki Kijowie, laureatem oraz zdobywcą nagrody specjalnej na konkursie „Praska Wiosna”, zdobywcą I nagrody na XI Międzynarodowym Konkursie Współczesnej Muzyki Kameralnej w Krakowie. Otrzymał także nagrody na Konkursach im. P. Czajkowskiego w Moskwie oraz ARD w Monachium. W 2003 roku otrzymał nagrodę specjalną Fundacji Kultury Polskiej przyznaną przez Ewę Podleś.
Ukończył z odznaczeniem „Magna cum Laude” Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie Profesora Kazimierza Michalika i Andrzeja Bauera oraz Conservatoire National Supérieur de Musique de Paris w klasie Philippe’a Muller’a. Dzięki uprzejmości Kai Danczowskiej gra na XIX-wiecznej kopii instrumentu J. Guadagniniego, na którym koncertował wybitny polski wiolonczelista Dezyderiusz Danczowski.
Grzegorz Mania – ukończył studia pianistyczne w Akademii Muzycznej w Krakowie (klasa prof. Stefana Wojtasa) oraz w Guildhall School of Music and Drama w Londynie (klasa prof. Martina Roscoe i Charles’a Owen’a). Równocześnie na Uniwersytecie Jagiellońskim ukończył studia prawnicze, a następnie uzyskał stopień doktora nauk prawnych za pracę poświęconą muzyce w prawie autorskim. W Akademii Muzycznej w Krakowie uzyskał stopień doktora habilitowanego sztuki. Jako solista i kameralista występował w kraju i za granicą, w tym w Wielkiej Brytanii, we Francji, w Norwegii, Niemczech, Austrii, Włoszech, Islandii, Izraelu i Stanach Zjednoczonych, na Ukrainie i Cyprze. Uczestniczył w licznych warsztatach wykonawczych i klasach mistrzowskich, był także finalistą międzynarodowych konkursów kameralnych i solowych. Jest doświadczonym i wszechstronnym muzykiem-kameralistą oraz akompaniatorem nagradzanym podczas konkursów instrumentalnych. Współpracował z wieloma znakomitymi solistami, w tym regularnie w duecie z Katarzyną Budnik, z którą w 2022 r. nagrał płytę z sonatami M. Weinberga i D. Szostakowicza. Brał również udział w nagraniu kompletu pieśni W. Żeleńskiego w 2021/2022 r., współpracując z Urszulą Kryger i Magdaleną Molendowską. W duecie fortepianowym z Piotrem Różańskim nagrał płytę „Polska na 4 ręce” z utworami J. Zarębskiego, I.J. Paderewskiego i kompletem utworów W. Żeleńskieg, a z Karoliną Radomską płytę „Walce na duet fortepianowy” z utworami m.in. P. i X. Scharwenki, M. Moszkowskiego, J. Brahmsa i I. Friedmana. Jest autorem książki „Muzyka w prawie autorskim” (PWM 2020), a także – wspólnie z dr hab. Moniką Gardoń-Preinl – 3-częściowego podręcznika do czytania a vista (PWM 2017-2022). Jest współzałożycielem oraz prezesem Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kameralistów. Jest dyrektorem artystycznym czterech festiwali kameralnych, koordynował liczne projekty krajowe i międzynarodowe, m.in. wymiany młodzieży, tournée koncertowe oraz organizację festiwali, konkursów i konferencji naukowych. W 2018 r. otrzymał (wspólnie z prof. S. Wojtasem) Nagrodę Województwa Małopolskiego Ars Quaerendi za wybitne działania na rzecz rozwoju i promocji kultury. Jest także stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2019, 2020). Jest zatrudniony na stanowisku profesora w Katedrze Kameralistyki Akademii Muzycznej im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy, jako wykładowca m.in. prawa własności intelektualnej współpracował z akademiami muzycznymi w Krakowie, Wrocławiu oraz uniwersytetami ekonomicznymi w Krakowie i Poznaniu. Pracuje ponadto w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. F. Chopina w Warszawie.
Organizator:
Stowarzyszenie Inicjatyw Artystycznych „Mosty Kultury”
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.