#ZAPOLSKA

ZAPOLSKA. Artystka multimedialna, mistrzyni autopromocji, skandalistka. Nawet jej imię i nazwisko – Gabriela Zapolska – to pseudonim artystyczny, część dobrze przemyślanej kreacji, którą wyprzedzała swoje czasy. Nie do wiary, że urodziła się w połowie XIX wieku, bo przyświecające jej idee do dziś można podsumować wyraźnie współczesnymi hashtagami, takimi jak #metoo #girlpower #equality czy #WomenReality. W jaki sposób prezentowałaby się dziś za pomocą mediów społecznościowych?

Wystawa #ZAPOLSKA, towarzysząca Festiwalowi Tradycji Literackich, przybliża fenomen autorki „Moralności pani Dulskiej” i pokazuje jej wizerunek w mniej znanych odsłonach. Widzimy odważną kobietę, uznaną aktorkę, kolekcjonerkę awangardowej sztuki (posiadała obraz Van Gogha nim ten stał się sławny), publicystkę wypowiadającą na prasowych łamach niewygodne poglądy, pisarkę, która w swej obfitej twórczości dotyka tematów tabu, pochyla się nad losem wykluczonych i pokrzywdzonych, obnaża wstydliwe aspekty życia społecznego. A także autorkę aspirującą do tworzenia dramatu narodowego.

Zapolska jako artystka multimedialna, charakteryzowała się wyjątkowym talentem autopromocyjnym. Aktywnie kreowała i kontrolowała swój wizerunek w prasie – najważniejszym ówcześnie medium. Dzisiaj przestrzeń do autokreacji i demonstrowania opinii zagarnęły media społecznościowe. Wystawa #ZAPOLSKA, to próba prezentacji artystki wedle współcześnie obowiązujących reguł, wskazująca widzowi skalę niezwykłego zjawiska, jakim było życie i dzieło zmarłej blisko sto lat temu pisarki, jej imponującą determinację w dążeniu do samorealizacji oraz aktualność podejmowanej w twórczości problematyki.

Na ekspozycji pokazywane są zmultiplikowane podobizny pisarki – oryginalne fotografie i malowane portrety; zapisane ręką Zapolskiej teksty utworów literackich i listy do bliskich osób, a także pierwsze wydania jej książek. Można także zobaczyć obrazy znakomitego nabisty, Paula Sérusiera (prywatnie związanego z pisarką, w trakcie jej pobytu we Francji) oraz katalog z wystawy kolekcji obrazów Gabrieli Zapolskiej we Lwowie w 1906 roku. Szczególną pamiątką prezentowaną na wystawie jest sekretarzyk Gabrieli Zapolskiej, przy którym pracowała we lwowskiej willi „Skiz”. Sekretarzyk zakupił we Lwowie, podczas wyprzedaży majątku po śmierci pisarki w 1921, dziadek znakomitego wrocławskiego profesora historii sztuki (został udostępniony na wystawę dzięki życzliwej uprzejmości jego rodziny).