Fundusze norweskie i EOG są formą bezzwrotnej pomocy zagranicznej przyznanej przez Islandię, Liechtenstein, Norwegię Polsce i innym państwom członkowskim Unii Europejskiej.

Środki te są związane z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej oraz z jednoczesnym wejściem naszego kraju do Europejskiego Obszaru Gospodarczego (UE + Islandia, Liechtenstein, Norwegia). W zamian za pomoc finansową, państwa-darczyńcy korzystają z dostępu do rynku wewnętrznego Unii Europejskiej, mimo, że nie są jej członkami. Nazwy funduszy pochodzą od Norweskiego Mechanizmu Finansowego i Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Głównym celem realizowanym przez fundusze jest przyczynianie się do zmniejszania różnic ekonomicznych i społecznych w obrębie Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz wzmacnianie stosunków dwustronnych pomiędzy państwami-darczyńcami a państwem-beneficjentem.

Fundusze norweskie i EOG są przeznaczone na lata 2009-2014, ale beneficjenci w tym także projekt Muzeum Pana Tadeusza we Wrocławiu, będą mieli dodatkowe dwa lata na realizację projektów. Do tej pory odbyły się dwie edycje funduszy norweskich i EOG. Poprzednia edycja odbyła się w latach 2004- 2009 r.

Muzeum Pana Tadeusza we Wrocławiu zostało wyłonione z ogłoszonego przez Operatorów konkursu. Projekt spełnił wszystkie kryteria administracyjne, a także posiadał wszelkie podstawy do zakwalifikowania go do przyznania dotacji. Dzięki odpowiednio przygotowanemu projektowi i pomysłowi, Komitet ds. Wyboru Projektów uznał, że projekt spełnia cel realizowany przez fundusze, którym jest przyczynianie się do zmniejszania różnic ekonomicznych i społecznych w obrębie Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz wzmacnianie stosunków dwustronnych pomiędzy państwami-darczyńcami a państwem-beneficjentem.

Beneficjenci mogą się ubiegać o dofinansowanie projektów aż do 85 proc. kosztów kwalifikowanych projektu. Brakujące środki, zapewniają sobie sami beneficjenci jako tzw. wkład własny. Z kolei organizacje pozarządowe mogą uzyskać dofinansowanie aż do 90 proc. kosztów kwalifikowanych. Istnieje możliwość wnioskowania o 100 proc. dofinansowania. Szczegółowe informacje dotyczące poziomu dofinansowania zawsze zostają określone w dokumentach konkursowych dla poszczególnych programów.

W zależności od rozpisanego programu lub konkursu określone jest wielkość i poziom dofinansowania. Wysokość minimalnej oraz maksymalnej kwoty dofinansowania zależy od specyfiki danego programu i zostanie określone w dokumentach konkursowych dla poszczególnych programów. Zgodnie z założeniami projektów, dofinansowanie nie może być mniejsze niż 170 000 euro. W ramach niektórych programów będzie możliwość realizowania „małych” projektów (w ramach tzw. Funduszy Małych Grantów), gdzie wartość dofinansowania może wynieść od 5 000 euro do 250 000 euro.

Alokacja dla Polski wynosi 578,1 mln euro. Kwota ta obejmuje koszty zarządzania funduszami, ponoszone przez stronę darczyńców oraz przez stronę polską, a także Fundusz Współpracy Dwustronnej na poziomie krajowym. Koszty zarządzania funduszami przez stronę darczyńców, wynoszą ok. 43,4 mln euro. Będą one wydatkowane m.in. na funkcjonowanie Biura Mechanizmów Finansowych w Brukseli, ocenę, monitorowanie, ewaluację, sprawozdawczość i audyt przeprowadzany przez państwa-darczyńców. Na zadania wykonywane przez stronę polską – związane z zarządzaniem, wdrażaniem, monitorowaniem, kontrolą i informowaniem o funduszach – wyodrębnione zostały środki tzw. Pomocy Technicznej. Budżet Pomocy Technicznej wynosi blisko 8,4 mln euro. Fundusz Współpracy Dwustronnej na poziomie krajowym, stanowiącym źródło finansowania inicjatyw wzmacniających współpracę pomiędzy państwami-darczyńcami i państwem-beneficjentem wynosi ok. 2,9 mln euro. W ramach Funduszu możliwe będzie finansowanie inicjatyw mających na celu ułatwienie nawiązywania współpracy oraz tworzenia sieci współpracy na poziomie krajowym.