„Kafka idzie do kina”

Czterdziesty dziewiąty odcinek podcastu „W księgarni” to omówienie zbioru esejów „Kafka idzie do kina” Hannsa Zischlera, w tłumaczeniu Małgorzaty Łukasiewicz wraz z posłowiem Łukasza Musiała, polskiego kafkologa, tłumacza między innymi „Próz utajonych” Franza Kafki. 

Zischler  urodził się w 1947 roku w Norymberdze. Jest niemieckim aktorem, reżyserem telewizyjnym i teatralnym, pisarzem i wydawcą, fotografem i tłumaczem. Studiował filozofię, etnologię, muzykologię oraz literaturę na uniwersytetach w Monachium i Berlinie. Po studiach pracował jako tłumacz i redaktor. Wystąpił w blisko stu pięćdziesięciu filmach, programach telewizyjnych, sztukach teatralnych. Grał w filmach Agnieszki Holland, Stevena Spielberga, Wima Wendersa czy Liliany Cavani. Jest autorem między innymi książek „Lady Earl Grey” z 2012 roku i „Berlin ist zu groβ für Berlin” z 2013 roku. Największą sławę przyniosły mu jednak eseje „Kafka geht ins Kino”, czyli „Kafka idzie do kina” z 1996 roku, w Polsce opublikowane dopiero dwadzieścia cztery lata później. Zischler tłumaczył też na niemiecki dzieła Jacques’a Derridy, Jeana-Luca Godarda i Hugh Kennera. 

Małgorzata Łukasiewicz tłumaczyła utwory takich twórców jak Hermann Hesse, Richard Wagner, Theodor W. Adorno, Thomas Mann, Max Frisch, Patrick Süskind. A także filozofów: Fryderyka Nietzschego czy Hansa Georga-Gadamera. Laureatka wielu nagród w kraju i za granicą, między innymi: nagrody „Literatury na Świecie” za całokształt dorobku przekładowego; nagrody Polskiego PEN Clubu; nagrody „Zeszytów Literackich” imienia Pawła Hertza; nagrody im. Hermanna Hessego; Nagrody im. Kazimierza Wyki. Małgorzata Łukasiewicz jest członkinią jury Nagrody Literackiej Gdynia. 

Książka Zischlera opowiada o początkach kina niemego, kiedy wyświetlano pierwsze obrazy bez dźwięku. W książce opisano wizyty Franza Kafki w różnych kinach Europy, w Paryżu, Berlinie, Pradze, Weronie. Zischler czerpie informacje o wizytach Kafki w „kinematografach” z wiarygodnych źródeł, m.in. z jego listów napisanych do Felicji oraz z skrupulatnie prowadzonych dzienników, głównie z pierwszej i drugiej dekady dwudziestego wieku. 

„Kafka idzie do kina” to także zbiór pocztówek; afiszy i plakatów filmowych; relacje z wspólnych podróży z Maxem Brodem; cytaty poetów z epoki; recenzje filmowe. Książkę opatrzono wieloma ilustracjami: zdjęciami kin, afiszami i anonsami filmów, fotosami z ekranizacji, zdjęciami aktorów, okładkami tygodników czy zdjęciami oldschoolowego fotoplastykonu. Wydana przez Ossolineum książka jest nie tylko filmową panoramą epoki ukazaną oczami Franza Kafki. 


Więcej publikacji

Muzeum Pana Tadeusza
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne. Więcej informacji znajdziesz w naszej  Polityce prywatności.