Ze smutkiem żegnamy Panią Wiesławę Różewicz, żonę Tadeusza Różewicza, który w wierszu „czego byłoby żal” pisał o Niej:

uśmiechu Wiesławy
kiedy mówi dzień dobry
i dobranoc

i kiedy nic nie mówi

kiedy zamyka za mną drzwi
i otwiera

po długiej podróży
i po powrocie
z dalekiej dla niej krainy
gdzie budowałem wiersz