Program II spotkania

Justyna Oleksy – związana zawodowo z edukacją muzealną oraz teatrem dla „najnajów” – odbiorców z najmłodszej grupy wiekowej. Założyła i prowadzi Teatr Czterech – performatywną inicjatywę site-specific związaną z Pawilonem Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej. Absolwentka specjalizacji „Sztuki widowiskowe” na kierunku filologia polska (Uniwersytet Wrocławski), rozprawę magisterską poświęciła teatrowi (dla) dzieci w ujęciu dormanowskim. Sprawdziła jego założenia w działaniu, reżyserując dziecięcy spektakl „Mówi się!” na podstawie tekstów dramatów Krystyny Miłobędzkiej z tomu „Gdzie baba siała mak”. Jako adiunkta w Dziale Edukacji Pawilonu Czterech Kopuł prowadzi warsztaty, oprowadzania oraz wykłady dotyczące zagadnień sztuki współczesnej. Pracuje także z osobami z niepełnosprawnościami, jako prowadząca warsztaty teatralne i aktorka spektakli dla najnajmłodszego widza współpracuje z Wrocławskim Centrum Twórczości Dziecka. W swoich inicjatywach warsztatowych łączy ekspresję teatru ze sztukami wizualnymi, podejmując współpracę z wieloma instytucjami kultury, m.in. Muzeum Współczesnym Wrocław, Otwartą Papiernią w Jeleniej Górze, Muzeum Pamięci Żydów Górnośląskich w Gliwicach, Fundacją In Situ w Sokołowsku, Fundacją Legalna Kultura. Rozmiłowana w żywiole słowa, jego przemian i możliwości. Prowokuje zachowania twórcze. Integruje w duchu kreatywności.

Julita Gregorczyk – nauczycielka plastyki i techniki w Społecznym Integracyjnym Liceum Ogólnokształcącym   i w Szkole Podstawowej AMIGO, specjalistka w zakresie arteterapii, instruktorka plastyki we Wrocławskim Centrum Twórczości Dziecka, animatorka kultury; absolwentka Dolnośląskiej Szkoły Wyższej, Wyższej Szkoły Teologiczno-Humanistycznej oraz Wyższej Szkoły Nauk Pedagogicznych w Warszawie. Ukończyła studia podyplomowe z pedagogiki specjalnej w zakresie: resocjalizacji, tyflopedagogiki, surdopedagogiki, edukacji i rewalidacji osób z autyzmem i zespołem Aspergera, pedagogiki leczniczo-terapeutycznej. Dotyka tworzenia w praktyce w różnych dziedzinach plastyki, w różnych materiach: papier mâché, szkło, glina. Praktyki te przekłada na pracę dydaktyczną, by przekazać zachwyt, doświadczenie, wiedzę. 

Katarzyna Żuczkowska – absolwentka liceum muzycznego i pedagogiki dziecka młodszego oraz terapii pedagogicznej. Ukończyła również studia podyplomowe w zakresie reżyserii teatru dzieci i młodzieży, arteterapii oraz muzykoterapii. Współpracowała z różnymi instytucjami: prowadziła warsztaty teatralne w grupie dziecięcej i młodzieżowej w Miejsko-Gminnym Centrum Kultury w Jelczu-Laskowicach, w Osiedlowym Klubie „Polanka” we Wrocławiu prowadziła dziecięcą grupę teatralną, w Centrum Kultury i Edukacji „Bakara” we Wrocławiu wyreżyserowała przedstawienie świąteczne w grupie seniorów, prowadziła zajęcia muzykoterapii w grupie dorosłych z niepełnosprawnością intelektualną w Fundacji Przyjazny Dom im. Stanisława Jabłonki we Wrocławiu. Od 2012 roku współpracuje z Wrocławskim Centrum Twórczości Dziecka jako instruktorka teatralna i muzyczna. W swoim dorobku ma wyreżyserowanie licznych przedstawień w grupie dziecięcej, w tym przedstawienia repertuarowego pt. „Żywa woda” oraz w grupie dzieci z niepełnosprawnością intelektualną, a także współpracę międzynarodową w ramach polsko-niemieckiej wymiany młodzieży. 

Monika Nowak – projektantka doświadczeń i edukatorka muzealna, od pięciu lat pracująca w Muzeum Pana Tadeusza, w którym odpowiada za program edukacyjny. Twórczyni cyklu zajęć „Maluchy odkrywają muzeum” dla najmłodszych dzieci, projektu „SENSO-litera. Wystawa dla dzieci” i edukacyjnego escape roomu. Współtwórczyni filmów dokumentacyjnych i edukacyjnych oraz cyklu wykładów dla dorosłych o tematyce szlacheckiej. Koordynatorka programu Muzeum dostępnego.

Olga Czarnowska – łączy w sobie dwie ważne role: manadżerki w dużej firmie oraz mamy trójki dzieci (trzyletnich bliźniaków oraz pięciolatka ze zdiagnozowanym zespołem Aspergera). Przed pandemią regularnie korzystała z usług instytucji kulturalnych, sama oraz z dziećmi (odwiedzając muzea, kina, teatry, centra nauki czy zwiedzając zabytkowe miejsca). Tak zrodził się pomysł powołania grupy wsparcia dla rodziców dzieci ze specjalnymi potrzebami w jej miejscu zamieszkania – Dobrzykowicach na Dolnym Śląsku. Choć pandemia wstrzymała tymczasowo działania grupy nadal stara się udzielać na forach i w grupach facebookowych czekając na możliwość odwiedzenia instytucji. W wolnych chwilach lubi czytać książki w otoczeniu natury i swojej trójki „niesforniaków” lub wspinać po skałkach.

Marta Leonardi – pedagożka specjalna, absolwentka studiów o specjalności poradnictwo psychopedagogiczne na Uniwersytecie Wrocławskim, a także pedagogiki zdrowia i zarządzania bezpieczeństwem. Prowadziła zajęcia rewalidacyjne z dziećmi ze sprzężoną niepełnosprawnością intelektualną. Obecnie pracuje jako pedagożka specjalna w przedszkolu integracyjnym  i szczególnie bliskie jest jej zagadnienie edukacji włączającej czyli równego startu dla wszystkich uczniów. W wolnym czasie układa kompozycje kwiatowe, szczególnie interesuje ją japońska sztuka układania kwiatów - Ikebana, która skupia się na estetycznej wrażliwości, przyrodniczej wiedzy i poszukiwaniem łączności z mistycznym światem przyrody. Najważniejszy jest sam proces powstawania - poświęcony czas na staranny dobór rozmiarów, barw i kształtów.